គំនូសសញ្ញា ឬអក្សរលើជញ្ជាំង
ការងារថែរក្សាគ្រប់គ្រងគំនូសសញ្ញា ឬអក្សរនៅលើជញ្ជាំងក្នុងសារមន្ទីរមិនសូវមានការយកចិត្តទុកដាក់នោះទេ ខណៈដែលកិច្ចការអភិរក្សភាគច្រើនផ្តោតលើអគារនិងវត្ថុតាង។ នាពេលថ្មីៗនេះលោក ឆាយ វិសុទ្ធ និងក្រុមនិស្សិតមកពីសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈបានចាប់ផ្តើមការស្រាវជ្រាវនិងចងក្រងទិន្នន័យពីគំនូសសញ្ញា ឬអក្សរលើជញ្ជាំងនេះ។ គោលបំណងនៃការចងក្រងនេះ គឺដើម្បីស្វែងយល់បន្ថែមពីស្ថានភាពក្នុងពេលឃុំឃាំងរបស់ជនរងគ្រោះ។ ចំពោះទិន្នន័យដែលបានរកឃើញនិងចងក្រង បង្ហាញថាគំនូសសញ្ញាឬអក្សរទាំងនោះគូសឬសរសេរដោយកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហម និងជនរងគ្រោះ។ ឈ្មោះមួយចំនួនដែលសរសេរនៅលើជញ្ជាំង មាននៅក្នុងចម្លើយសារភាពដែលរក្សាទុកក្នុងបណ្ណសារដ្ឋានរបស់សារមន្ទីរ។
ការងារចងក្រងនិងស្រាវជ្រាវនេះ ចាប់ផ្តើមពីអគារ “ក” ដែលស្ថិតនៅភាគខាងត្បូងសារមន្ទីរជាប់នឹងច្រកចូល។ អគារនេះខ្មែរក្រហមប្រើដើម្បីសួរចម្លើយ។ ក្រុមនិស្សិតស្ម័គ្រចិត្តបានបែងចែកអគារនេះទៅជាផ្នែកតូចដើម្បីងាយស្រួលប្រមូលទិន្នន័យ។ ជាលទ្ធផលនៅជំហានដំបូងនៃការស្រាវជ្រាវ ក្រុមការងារបានរកឃើញនិងចងក្រងទិន្នន័យបាន១៣៧គំនូសសញ្ញា ឬអក្សរ។
៤៩ ឃ្លាសរសេរជាភាសាខ្មែរ
៣២ សញ្ញាបង្ហាញពីការរាប់ចំនួនថ្ងៃ
១៨ ថ្ងៃខែឆ្នាំសរសេរលេខឡាតាំង
១៥ ឃ្លាសរសេរជាភាសាអង់គ្លេស
១២ ឈ្មោះសរសេរជាភាសាខ្មែរ
៧ រូបសញ្ញា
២ ឈ្មោះសរសេរជាភាសាអង់គ្លេស
២ ថ្ងៃខែឆ្នាំសរសេរលេខខ្មែរ
ការងារស្រាវជ្រាវនេះ នឹងបន្តទៅអគារផ្សេងៗទៀតក្នុងសារមន្ទីររាប់បញ្ចូលទាំងបន្ទប់តូចដែលខ្មែរក្រហមឃុំឃាំងអ្នកទោស។ ក្រុមការងារសង្ឃឹមថានឹងទទួលបានព័ត៌មានច្រើននិងល្អប្រសើរនៅក្នុងបន្ទប់ទាំងនេះ ជាពិសេសឈ្មោះនិងស្នាមគូសបង្ហាញពីការគិតរបស់ជនរងគ្រោះ។ ព័ត៌មានទាំងនេះមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ក្នុងការសិក្សាស្វែងយល់ឲ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅអំពីលក្ខខណ្ឌនៃការឃុំឃាំងនៅក្នុងមន្ទីរស‑២១។
